De aangezichtsverlamming van Bell, ook wel Bellse parese genoemd, is een plotseling optredende perifere verlamming ('parese') van de zevende hersenzenuw, de nervus facialis, de belangrijkste motorische aangezichtszenuw.

Deze verlamming is niet zeldzaam en kan op elke leeftijd optreden. De patiënt merkt bijvoorbeeld bij het opstaan dat zijn gezicht scheef is; een mondhoek hangt naar beneden en het oog aan die kant kan niet goed worden gesloten.

Bij het dichtknijpen van de ogen lukt dit aan de aangedane zijde niet, en de oogbol rolt zichtbaar naar boven. Ook fronsen leidt tot een asymmetrisch beeld. Sommigen wijten het aan een virus maar meestal is de oorzaak onduidelijk.

Ooracupunctuur in combinatie met de methode Tan is effectief.